Muzeum Pamięci Sybiru! Na długo przed 19.00 ustawiła się długa kolejna zainteresowanych, dlatego przyspieszyliśmy przyjmowanie naszych gości.

Pierwsza grupa została już oprowadzona przez dyrektora Muzeum, profesora Wojciecha Śleszyńskiego. Zwiedzający przeszli specjalną ścieżką, którą na tę noc zaprojektowaliśmy na ekspozycji stałej.

– Gdy kilka miesięcy temu otwieraliśmy muzeum, mówiliśmy o historii, o wydarzeniach sprzed 80 lat. Tymczasem historia nas dogania, te wydarzenia znów się dzieją – mówił profesor Śleszyński. – Dziś dramatu deportacji w głąb Rosji doświadczają mieszkańcy Ukrainy.

Zwiedzający mieli okazję zobaczyć między innymi aranżację wnętrza wagonu, w jakich deportowani podróżowali tygodniami w głąb Związku Sowieckiego. – Moje słowa nie oddadzą tego, co ci ludzie przeżyli – przyznał dyrektor Muzeum. – Dlatego warto wrócić do nas, aby spokojnie zwiedzić wystawę i wysłuchać autentycznych opowieści Sybiraków.

Na koniec zwiedzania niektórzy z gości dzielili się historiami swoich rodzin: – Moi pradziadowie przeszli szlak Andersa – mówiła jedna z pań. – Jeśli mamy w rodzinie kogoś, kto przeżył Sybir, spiszmy relację – podkreślał profesor Śleszyński. Dokumenty zawsze zostaną, nawet jeśli są niedostępne w rosyjskim archiwum. Ale kiedy umiera Sybirak, tracimy to źródło bezpowrotnie – podkreślał. – To nasz obowiązek: pamiętać.