Adolf Saraniecki był prawnikiem i posłem na Sejm. 13 kwietnia 1940 roku razem z żoną Wandą, córkami Aldoną, Danutą i Ireną oraz matką Teofilą został deportowany ze Lwowa do Kazachstanu.

Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski Saraniecki został powołany na stanowisko Delegata Ambasady Polskiej w Semipałatyńsku. Nie skorzystał z możliwości opuszczenia Związku Sowieckiego z Armią Andersa – pozostał z ludźmi, którzy nie dostali tej szansy. Działania Saranieckiego na rzecz pomocy deportowanym były przez nich doceniane. Na imieniny otrzymywał laurki z życzeniami i układanymi na jego cześć wierszami. 

14 lipca 1942 roku został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu, a następnie łagrze, gdzie zmarł 14 lutego 1944 roku. Jego żona i córki w 1946 r. powróciły do Polski.