Pamiątki po Glebie Bogdanowiczu były prezentowane we wrześniu 2023 roku w naszym cyklu Eksponat miesiąca. Dziś przedstawiamy część kolekcji zdjęć, które wykonał bohater tamtej ekspozycji.

Na zdjęciach, które trafiły do zbiorów Muzeum Pamięci Sybiru, widzimy i zimę trwającą 8 miesięcy w Workucie, którą Bogdanowicz miał możliwość fotografować w latach 1956-1960, i tę w latach 60. XX w., w Rudeńsku, którą fotografował przez pryzmat rodzinnych zimowych spacerów oraz wypraw na narty.

Gleb Bogdanowicz, syn Wiaczesława i Barbary, urodził się 23 czerwca 1913 r. w Wilnie. W 1937 r. ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Staż szpitalny odbył w Szpitalu na Wilczej Łapie w Wilnie, a następnie podjął pracę w szpitalu powiatowym w Iwieńcu (obecnie Białoruś).

W czasie II wojny światowej współpracował z Armią Krajową, udzielając pomocy medycznej. Został zmobilizowany do białoruskiej armii współpracującej z Niemcami, z której uciekł latem 1944 r. Przeszedł z oddziałem partyzantów w okolicę Sokółki, chcąc ułożyć sobie życie w nowej rzeczywistości. Wkrótce podjął pracę w szpitalu w Wysokim Mazowieckim, na stanowisku dyrektora.

Został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, jednak dzięki staraniom Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia wyszedł na wolność. Przeniósł się do Ełku, gdzie objął stanowisko dyrektorskie w lokalnym szpitalu oraz dodatkowo pracował jako lekarz garnizonowy. Jak wspomina rodzina, miał ogromne zamiłowanie do pediatrii. Połowę swoich poborów przeznaczał na wyposażenie oddziału dziecięcego oraz zabawki dla małych pacjentów.

Ponownie aresztowany około Wielkanocy w 1948 r., został skazany i deportowany do ZSRS, do łagrów Workuty. Przez siedem lat pracował w kopalni i przy budowie kolei, a następnie – do końca zesłania w 1959 r. – był lekarzem obozowym.

Po wyjściu na wolność Gleb Bogdanowicz nie mógł powrócić do Polski. Zaproponowano mu pracę w szpitalu osiedlowym w Rudeńsku w granicach Białoruskiej SRS. W 1961 r. ożenił się z miejscową lekarką pochodzenia ukraińskiego, Marią Tichonowną. Doczekali się dwójki dzieci, Ireny i Sławomira. Zmarł w Rudeńsku w 1971 r. i został pochowany na lokalnym cmentarzu.

Gleb Bogdanowicz miał wiele pasji. Jedną z nich była fotografia. Jego siostrzenica przekazała do zbiorów Muzeum Pamięci Sybiru pokaźny zbiór korespondencji oraz fotografii, które przesyłał jej w listach. Na odwrocie dodawał swój autorski opis, niejednokrotnie z charakterystycznym dla niego dowcipem.

Zapraszamy do zapoznania się z kolekcją fotografii Gleba Bogdanowicza na naszej stronie: http://zbiory.sybir.bialystok.pl/zbiory/