Muzeum Pamięci Sybiru

Повторяющиеся события

Повторяющиеся события Смотреть

Новости

Смотреть

Oбразование в музее

Oбразование в музее

Смотреть

Коллекции

Коллекции

Смотреть

Постоянная выставка

Постоянная выставка

Смотреть

Магазин

Смотреть

Możliwość kontaktu z bliskimi często umożliwi

Możliwość kontaktu z bliskimi często umożliwia nam przetrwanie nawet najcięższych doświadczeń. Ale czy istniała szansa, by deportowani na Sybir mogli utrzymać jakikolwiek kontakt z częścią rodziny, która nie została wywieziona?

Odpowiedź znali bohaterowie kolejnej edycji naszego cyklu „Eksponat Miesiąca”, rodzina Rzędzianów. Wincenty i Filomena Rzędzianowie (Żendzianowie) zostali wywiezieni w kwietniu 1940 roku ze wsi Sawino koło Tykocina razem z sześciorgiem dzieci: Jadwigą, Martą, Józefem, Dominikiem, Tadeuszem i Alfonsem. W kraju pozostali dwaj najstarsi synowie: Kazimierz oraz Piotr wraz z żoną Eugenią i synem Jerzym. Deportowani utrzymywali z nimi kontakt korespondencyjny. Do wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej między okupującymi Polskę III Rzeszą i Związkiem Sowieckim funkcjonowała oficjalnie poczta, choć okupanci cenzurowali listy. Od połowy roku 1944 ponownie możliwe było kierowanie korespondencji na tereny stopniowo zajmowane przez Armię Czerwoną.

Listy, które wysyłali z Bijska w Kraju Ałtajskim, oraz kolekcję fotografii wykonanych podczas pobytu na „nieludzkiej ziemi” będziemy mogli przez cały sierpień oglądać w Muzeum Pamięci Sybiru. Eksponaty przekazała do naszego Muzeum córka Józefa Rzędziana, Pani Ewa Krysztofiec.

Podczas prezentacji eksponatów towarzyszyli jej potomkowie Państwa Rzędzianów: Marzena Zielińska, Diana Małgorzata Sienkiewicz, Jarosław Babiński oraz Krzysztof Rzędzian. Dziękujemy Wam za piękną rodzinną historię i gotowość do wsparcia Muzeum w upamiętnieniu losu Sybiraków!

#MPS #Eksponatmiesiaca #Sybir #historia

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU Obrazek przed

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU

Obrazek przedstawiający wybrzeże Morza Śródziemnego, a w oddali – starożytne palestyńskie miasto Akka, to dzieło Aleksandra Świderskiego, przed wojną polskiego leśnika, deportowanego wraz z całą rodziną w głąb ZSRS w lutym 1940 roku. W posiołku Oktiabrskij w Kraju Krasnojarskim Świderski pracował przy wydobyciu złota.

Z Sybiru Świderscy wydostali się z Armią Andersa, po czym dotarli do Ziemi Świętej, gdzie spędzili kilka lat, zanim zdecydowali się ostatecznie na wyjazd do Anglii.

Niewielki rysunek, będący szczególnym świadectwem tułaczych sybirackich losów, to dar Pani Hanny Świderskiej, córki Aleksandra.

Pani Hanna, znakomity historyk, pisarka i przez wiele lat kierowniczka polskiego działu Biblioteki Brytyjskiej, od początku wspierała nasze Muzeum, któremu przekazała liczne cenne pamiątki z Sybiru i z pobytu w Armii Andersa. Zmarła w maju 2022 roku.

#Sybir

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU Aluminiowe p

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU

Aluminiowe pudełko, przeznaczone prawdopodobnie na tytoń, należało do porucznika Witolda Wieruszewskiego ps. „Wujek”, żołnierza Armii Krajowej, w latach 1942-44 kwatermistrza Inspektoratu Lublin w Obwodzie Lublin AK.

W roku 1944 Wieruszewski trafił do sowieckiego obozu przesyłowego nr 43 ulokowanego w barakach dawnego obozu niemieckiego na Majdanku, stamtąd zaś przewieziony został do Riazania, do obozu przeznaczonego dla żołnierzy AK.

Pudełko, jak świadczy dedykacja, to prezent od współwięźnia o imieniu Erwin. Nie wiemy, czy zostało przez niego zakupione czy też wykonane własnoręcznie. Dedykacji towarzyszą podpisy innych towarzyszy niedoli, umieszczone zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pudełka.

Witold Wieruszewski zdołał powrócić do Polski w październiku 1947 roku.

ENG 👇👇👇

FROM THE STORE OF THE SYBIR MEMORIAL MUSEUM

The aluminum box, probably for tobacco, belonged to Lt. Witold Wieruszewski, pseudonym "Wujek", a soldier of the Home Army, in the years 1942-44 quartermaster of the Lublin Inspectorate in the Lublin District of the Home Army.

In 1944 Wieruszewski was sent to the Soviet transport camp No. 43 located in the barracks of the former German camp at Majdanek, and from there he was transported to Ryazan, to a camp intended for Home Army soldiers.

The box, as we see in the dedication, is a gift from a fellow prisoner named Erwin. We do not know whether it was purchased by him or made by hand. The dedication is accompanied by the signatures of other companions, placed both outside and inside the box.

Witold Wieruszewski managed to return to Poland in October 1947.

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU Pochodzące z

Z MAGAZYNÓW MUZEUM PAMIĘCI SYBIRU

Pochodzące z lat 1937-38 fotografie rodzinne to część zbioru pamiątek, przekazanego naszemu Muzeum przez rodzinę Wensławów. Na letniej przechadzce ulicami Białegostoku widzimy Panią Helenę Węsław, jej męża Józefa i ich syna Andrzeja. Jak widać, lody w parku Planty to od dawna jeden z obowiązkowych punktów rodzinnego spaceru.

Józef Wensław, dyspozytor ruchu na białostockiej stacji PKP, został aresztowany przez Sowietów w 1939 roku. Jego rodzina, w tym żona i syn, w ramach czwartej wielkiej deportacji zostali w roku 1941 wywiezieni do Kazachstanu.

Wciąż czekamy na nowe eksponaty związane z Polskim Sybirem. Nie wszystkie mogą znaleźć się na naszej wystawie już dziś, wszystkie jednak otoczone są troskliwą opieką i liczyć mogą na profesjonalną konserwację.

👇 ENG 👇

FROM THE STORE OF THE SYBIR MEMORIAL MUSEUM

The photos from 1937-38 which we present today belong to the memorabilia donated to our Museum by Wensław family. We can see Helena Wensław on a summer walk in Białystok with her husband Józef and their son Andrzej. As it appears, ice cream in Planty park has always been a family entertainment.

Józef Wensław, a traffic dispatcher at the Białystok railway station, was arrested by the Soviets in 1939. His family, including his wife and son, was deported to Kazakhstan in 1941 as part of the fourth major deportation.

We are still waiting for new exhibits related to Polish Sybir. Not all of them will become a part of our permanent exhibition, but all of them would get attentive care and professional maintenance.